Barcelona, 27/10/16 // Tornar-hi / Volver METGES FALSOS SÓN PROU NECESSARIS Encara que prohibits i perseguits, els metges sense formació mèdica són ben necessaris, com a mínim fins que hi hagi canvis decisius a les polítiques sanitàries. Aquests canvis són lluny de la realitat, tot i que el govern afirma que té l'objectiu d'oferir-li a tothom un accés universal a un sistema sanitari de qualitat, sense que per això ningú hagi de pagar gaire. Som a l'Índia, on ara per ara el sistema públic de salut és massa feble per assumir l'ambiciós objectiu del govern. Coneguts com fake doctors, o quacks, aquests metges sense formació mèdica són reconeguts com a proveïdors informals de salut, alhora que són perseguits, oficialment. Això no obstant, aquests metges que no són metges ofereixen atenció mèdica ambulatòria a més de la meitat de la població de l'Índia, sobre tot a les extenses regions rurals del país. Alhora, els professionals del sistema públic de salut, almenys els d'atenció primària d'algunes zones del país, són prou coneguts per la poca atenció que li donen al pacient, per la desmotivació evident que presenten, i per un grau alt d'absentisme. Quant a la formació mèdica dels metges, se sap que varia força segons quina universitat, i que en tot cas queda per sota de l'estàndard internacional. En aquest context, els metges falsos són una alternativa. Ja se sap, tothom ho sap, que la qualitat assistencial del metge fals és pobre, i que hi ha per tant un risc, però en tractar-se de l'únic, o gairebé l'únic sanitari que ofereix una atenció que almenys inspira confiança, bona part de la població accepta aquesta realitat i els consulta, sobre tot per a problemes senzills de salut, que són la majoria. Els agradi o no, a l'autoritat i al col·lectiu de sanitaris amb formació, aquesta és una realitat, i la realitat és inevitable, inexcusable, i no és bo d'amagar-la, o de negar-la. Ben al contrari. Amb recolzament oficial, una ONG organitza cursos per millorar la capacitat d'atenció mèdica dels metges falsos. Són cursos rigorosos que van assolir un èxit notable. L'objectiu és comptar amb aquests metges, capacitar-los, formar-los, perquè a la vista està que són prou necessaris i que no hi ha perspectives de poder-los substituir per d'altres de formats i més competents. Fet el curs i tornats a la feina, van avaluar la capacitat mèdica d'aquests metges falsos, i ho van fer amb mètodes ben seriosos. Les conclusions són engrescadores: hi ha una millora objectiva de la capacitat clínica, encara que no va millorar la incorrecta prescripció d'antibiòtics. La incorrecta prescripció d'antibiòtics també és evident entre els metges amb formació mèdica de l'Índia. De fet és un problema important que afecta la medicina de tot el món, i no només allà on la pobresa i la prudència conviden a receptar-ne sense tant de rigor mèdic. Aquests cursos de formació es van repetir amb més i més alumnes, i amb el mateix bon resultat, fins al punt que l'autoritat de salud del país està considerant d'implantar-los a gran escala. Ara, tal vegada, els metges que no són metges, però que semblen tenir millor predisposició que els metges que sí ho són, comencen a pensar que van guanyant aquesta batalla. La tenen, però, perduda, perquè tard o d'hora l'Índia extendrà per tot el país un sistema de salut d'assistència primària de qualitat acceptable. Però això no té perspectives immediates, ni a mig termini, perquè el camí per assolir un objectiu de tanta envergadura, i tan necessari, és ple de dificultats. D'aquestes dificultats, n'hi ha d'econòmiques i logístiques, i de no tenir prou personal qualificat. També n'hi ha de personals i institucionals, perquè hi ha persones i institucions que fan maniobres per tal que la pobresa de molts continuï que és la riquesa d'un grapat, i això passa allà, aquí, i arreu. (Publicat a la premsa: pdf) Abans d'alçar el dit acusador hi ha el deure de veure de quina manera la pròxima la farà millor. Ref.: - Can training "fake doctors" improve India's healthcare? / BBC News. - A pragmatic way forward? Training of informal providers may improve the quality of primary health care in rural India. Timothy Powell-Jackson (London School of Hygiene and Tropical Medicine, London). Science. 7 october 2016, vol 354, issue 6308. FALSOS MÉDICOS SON NECESARIOS Aunque prohibidos y perseguidos, los médicos sin formación médica son necesarios, como mínimo hasta que haya cambios decisivos en las políticas sanitarias. Estos cambios están aún lejos de la realidad, pese a que el gobierno afirma que tiene el objetivo de ofrecer, a todos, un acceso universal a un sistema sanitario de calidad, sin que por ello ninguno tenga que pagar mucho. Estamos en la India, donde por ahora el sistema público de salud es demasiado débil para asumir el ambicioso objetivo del gobierno. Conocidos como fake doctors, o quacks, estos médicos sin formación médica son reconocidos como proveedores informales de salud, mientras que a la vez son perseguidos, oficialmente. No obstante, estos médicos que no son médicos ofrecen atención médica ambulatoria a más de la mitad de la población de la India, sobre todo de las extensas regiones rurales del país. Al mismo tiempo, los profesionales dels sistema público de salud, al menos los de atención primaria de algunas zonas del país, son conocidos por la poca atención que le brinden al paciente, por la desmotivación evidente que presentan, y por un alto grado de ausentismo. En cuanto a la formación médica de los médicos, se sabe que varía mucho según las universidades, y que en todo caso queda por debajo del estándar internacional. En este contexto, los médicos falsos son una alternativa. Ya se sabe, todos lo saben, que la calidad asistencial del médico falso es pobre, y que hay por tanto un riesgo, pero al tratarse del único, o de casi el único sanitario que ofrece una atención que al menos inspira confianza, buena parte de la población acepta esta realidad y los consulta, sobre todo por problemas sencillos de salud, que son la mayoría. Les guste o no, a la autoridad y al conjunto de sanitarios con formación, ésta es una realidad, y esta realidad es inevitable, inexcusable, y no vale la pena esconderla, ni negarla. Todo lo contrario. Con apoyo oficial, una ONG organiza cursos para mejorar la capacidad de atención médica de los médicos falsos. Son cursos rigurosos, y que consiguieron un éxito notable. El objetivo es contar con estos médicos, capacitarlos, formarlos, porque a la vista está que son necesarios, y que no hay perspectivas de poderlos cambiar por otros, mejor formados y más competentes. Hecho el curso y vueltos al trabajo, evaluaron la capacidad médica de estos médicos falsos, y lo hicieron con métodos serios. Las conclusiones son para el entusiasmo: constataron una mejoría objetiva en la capacidad clínica, pero también vieron que no mejoraba la incorrecta prescripción de antibióticos. La incorrecta prescripción de antibióticos también es evidente entre los médicos con formación médica de la India. De hecho es un problema importante que afecta a la medicina de todo el mundo, y no solamente allá donde la pobreza y la prudencia convidan a indicarlos sin tanto rigor médico. Estos cursos de formació se repitieron con más y más alumnos, y con los mismos buenos resultados, hasta el punto que la autoridad está considerando si implantarlos a gran escala. Ahora, tal vez, los médicos que no son médicos, pero que al parecer tienen mejor predisposición que los médicos que sí lo son, comienzan a pensar que van ganando esta batalla. Pero la tienen perdida, porque antes o después la India extenderá por todo el país un sistema de salud de asistencia primaria de calidad aceptable. Pero esto no tiene perspectivas inmediatas, ni a medio plazo, porque el camino para conseguir un objetivo de tanta envergadura, y tan necesario, está lleno de dificultades. Estas dificultades son económicas y logísticas, y de no tener suficiente personal calificado. También son dificultades personales e institucionales, porque hay personas e instituciones que maniobran para que la pobreza de muchos continue siendo la riqueza de unos pocos, y esto pasa allá, aquí y más allá. Antes de alzar el dedo acusador está el deber de mirar de qué manera la próxima la hará mejor. Articles publicats des del març de 2013 a la premsa, en català / en castellano Redactar o corregir textos, en català / en castellano Paulo Bello / Alicia Bello Hemeroteca: el BelloCat de: - 2016: [13/10/16] [29/09/16] [15/09/16] [01/09/16] [15/08/16] [01/08/16] [17/07/16] [04/07/16] [23/06/16] [09/06/16] [26/05/16] [12/05/16] [28/04/16] [14/04/16] [31/03/16] [12/03/16] [03/03-18/2/16] [04/02/16] [23/01/16] [07/01/16]. - 2015: [24/12/15] [10/12/15] [22/11/15] [08/11/15] [29/10/15] [15/10/15] [28/09/15] [25/09/15] [17/09/15] [11/09/15] [01/09/15] [06-20/08/15] [31/07/15] [23/07/15] [10/07/15] [25/06/15] [11/06/15] [30/05/15] [23/05/15] [15/05/15] [02/05/15] [23/04/15] [05/04/15] [02/04/15] [21/03/15] [07/03/15] [20/02/15] [07/02/15] [24/01/15] [14/01/15] [10/01/15]. |
Diseño: Jorge Franganillo |